بازنمایی زندگی روزمره ی جوانان در سریال فاصله ها

پژوهش حاضر با هدف ترسیم کیفیت بازنمایی زندگی روزمره ی جوانان در تلویزیون ایران، از طریق بررسی بازنمایی زندگی روزمره ی جوانان در سریال «فاصله ها» به اجرا درآمده است. با این رویکرد، ابتدا نظریه های بازنمایی با تأکید بر آراء استوارت هال مورد بررسی قرار گرفته است. سپس در ادامه، ذیل مبحث مکتب انتقادی و زندگی روزمره، از آراء هانری لفور در زمینه ی تبلیغ و صنعت فرهنگ، نظریه ایدئولوژیک آلتوسر (تعیین بخشی چندجانبه) و نظریه ی سیستم-زیست جهان هابرماس (استعمار زیست جهان) بهره برده شده است. همچنین به امکان کاربرد الگوی نظری هابرماس در نقد اجتماعی- سیاسی جامعه ی ایران نیز اشاره شده است. در این پژوهش با استفاده از روش نشانه شناسی، بر مبنای الگوی جان فیسک در مطالعه متون تصویری، الگویی ترکیبی برای تحلیل متون ارائه می شود که ترکیبی از الگوهای کیت سلبی و ران کادوری همراه با الگوی رولان-بارت است. مقوله های مورد نیاز برای بررسی متون و پاسخ به سوالات پژوهش، از این الگوها استخراج و در فصل چهارم ارائه شده است. نتایج نشان می دهد که در سریال «فاصله ها» بر اساس فن کلیشه سازی، برخوردی گزینشی و متعصبانه با زندگی روزمره ی جوانان صورت گرفته است و ضمن گروه بندی جوانان به سنتی و مدرن، مرز میان "ما" و "آن ها" مشخص شده است. دیدگاه مسلط سریال پُر کردن فاصله ی ارزشی بین جوانان با هم نسلان سنتی خود و پدرانِ آرمان گراست. سریال با تبلیغ فرهنگی علیه جوانان، آنها را در موضع ضعف قرار داده و قصد سازمان دهی زندگی روزمره ی آنان را دارد. از سوی دیگر شاهد هستیم که تحت تأثیر سیستم بر زیست جهان، کنش ارتباطی کنشگران جوانِ زندگی روزمره با هم نسلان خود و نهادهای اجتماعی دچار اختلال گشته و جالب آنکه هر کدام از نهادهای اجتماعی به شیوه ای مشابه با مسائل زندگی روزمره ی جوانان برخورد می کنند. کلید واژه ها: بازنمایی، نشانه شناسی، زندگی روزمره ی جوانان، جوانان مدرن، جوانان سنتی، سیستم-زیست جهان.